بسم اللّه...

اگر کسی به اندازه ای که دوستش دارید ، دوستتان ندارد ؛ رابطهِ تان را تا به نا کجا ادامه ندهید...

به خودتان امید ندهید که بالاخره روزی دوستم خواهد داشت...

این که گاهی از طرفِ او پذیرفته میشوید و گاهی نمیشوید کلافهِ تان خواهد کرد و این درجا زدن خسته و خشمگین و افسردهِ تان میکند...

خودتان را قانع نکنید که اگر دوستم نداشت ، این همه مدت نمیماند ، او به خاطرِ خودش با شما مانده...

شما با توجه و محبتی که به او میکنید ، احساسِ دوست داشتنی بودن به او میدهید ، غرورش را ارضا میکنید ، باعثِ رشدِ عزتِ نفسش میشوید ، پس چرا با شما ادامه ندهد؟!...

وقتی به کسی که دوستتان ندارد نزدیک میشوید ، گویی به کاکتوس نزدیک میشوید...

هر چه بیشتر نزدیک میشوید ، بیشتر زخمی میشوید...

کاکتوس هایتان را رها کنید...

+هفته ی پیش همین روز بود که حالِمان بد بود!